Ο θησαυρός των Μεγαρέων στους Δελφούς.

Στη φωτογραφία, ολόκληρη η πρωτότυπη σελίδα 102, απ’ το αρχείο του Highbarger, όπου έγραψε για το θησαυρό των Μεγαρέων, στους Δελφούς.

Άλλο ένα μεγάλο ιστορικό αίνιγμα που θα απασχολήσει στο μέλλον τους μελετητές της αρχαίας Μεγαρίδας, τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς.  

Στους Δελφούς υπάρχει ένα κτήριο Θησαυρός που ονομάζεται των ‘’Συρακουσών’’ και λένε πως κτίστηκε την εποχή που οι Συρακούσες νίκησαν  την Αθήνα. Έως εδώ είναι, και λογικά μπορεί να γίνει δεκτό. Όμως, στο νότιο τοίχος, στα αρχαία λείψανα του συγκεκριμένου κτηρίου, βρέθηκαν  42 επιγραφές.  Οι 26 από αυτές είναι από τους Μεγαρείς, κατά την εκατονταετηρίδα, 320 -220 π.Χ. !

Ποιό άραγε σκοπό είχαν να εξυπηρετήσουν τους αρχαίους, οι 26 Μεγαρικές επιγραφές διαφόρων μεγεθών, στο θησαυροφυλάκιο των Συρακουσών;

Τούτο το ερώτημα δεν μας το απάντα κανείς…

Αποφασίσθηκε λοιπόν, με τη μέθοδο ‘’Dinsmoor’’, πως οι Μεγαρείς ήταν φτωχοί εκείνους τους χρόνους (3ο – 2ο αι. π.Χ.), για να συντηρήσουν θησαυροφυλάκιο στους Δελφούς κι έτσι, δίχως άλλες ιστορικές μαρτυρίες για το θησαυρό… Να το ονομάσουν/ προσφέρουν (οι σύγχρονοι) στις Συρακούσες!!!

Και τα ερωτήματα έρχονται σωρό, αν σκεφτούμε ότι: όλες οι πόλεις κράτη τις Ελλάδος συνεισέφεραν οικονομικά και έστελναν θησαυρούς κατά συρροή στους Δελφούς.

Διότι, κάθε ισχυρή πόλη της Αρχαίας Ελλάδας είχε χτισμένο στους Δελφούς το θησαυροφυλάκιό της. Οι πόλεις βέβαια που δεν ήταν τόσο οικονομικά ανεπτυγμένες για να χτίσουν το θησαυρό τους ανέγειραν αγάλματα στην Ιερά Οδό… Και, στην Ιερά οδό των Δελφών δεν υπήρξε/βρέθηκε ούτε άγαλμα, μήτε βάθρο, είτε πέτρα που να ανεγέρθηκε από τους Μεγαρείς!

Αλλά ας δούμε τι λένε εκείνοι για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους αυτή  για το θησαυρότων Συρακουσών:  

‘’Όταν οι Συρακούσες νίκησαν την Αθήνα στην κρίσιμη μάχη κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, έσπευσαν να χτίσουν το μεγαλόπρεπο θησαυροφυλάκιό τους ακριβώς απέναντι από αυτό των Αθηνών.’’ 

Και έρχεται, ένας αρχαιολάτρης και παράλληλα Μεγαρολάτρης μελετητής, ο E. Highbarger, όπου στο βιβλίο του, ‘’Κεφάλαια στην ιστορία και τον πολιτισμό των αρχαίων Μεγάρων’’ του 1923, και αναφέρει:

 

Φωτογραφία, μέρος της σελίδας 102, που δακτυλογράφησε Highbarger όταν έγραφε το βιβλίο του.

Αγγλικό κείμενο:

The treasury at Delphi.

 The structure now called Syracusan was at one time called, among other designation, Megarian. On the stones of the south wall were found 42 inscriptions of which 26 were for Megarians. They are all to be dated 320-220 B.C. Dinsmoor has suggested that  the Megarians  were now too poor to afford a Treasury at Delphi and were therefore reduced to the necessity of using the basement of this building for that purpose.

 Ελεύθερη μετάφραση:

 Ο Θησαυρός των Δελφών.

 Η δόμηση που σήμερα ονομάζεται (θησαυρό) των Συρακουσών έφερε μία φορά, μεταξύ άλλων, την ονομασία των Μεγαρέων. Διότι ανάμεσα στις πέτρες του νότιου τοίχους βρέθηκαν 42 επιγραφές, των οποίων οι 26 ήταν από τους Μεγαρείς. Είναι όλες βάση της χρονολόγησης (Ντίνσμορ) των 320-220 π.Χ.  Έτσι προτάθηκε, πως οι Μεγαρείς ήταν πλέον πολύ φτωχοί για να πληρώσουν ένα Θησαυροφυλάκιο στους Δελφούς (εκείνη την εποχή) και ως εκ τούτου μειώθηκε η πιθανότητα στην αναγκαιότητα (των Μεγαρέων) της χρήσης  ‘’του υπογείου’’ του κτιρίου τούτου για το σκοπό αυτό.

Βιβλιογραφία: 

E. L. Highbarger: ‘’Κεφάλαια στην ιστορία και τον πολιτισμό των αρχαίων Μεγάρων.’’ 1923. σελ. 102.